De voetballer
Vanaf zijn 12e speelde Toon voor T.O.G. Hij meldde zich aan tijdens de oorlog in 1943. Al op zijn 17e werd hij in het eerste elftal opgesteld en dat duurde tot zijn 37e, twintig jaar lang. Oorspronkelijk als aanvaller, waarbij hij regelmatig het net van de tegenstanders wist te vinden. Na het overlijden van Teun Karssemeijer werd hij als stopper opgesteld. Als jonge voetballer heeft hij wel eens aanbiedingen gehad om bij een profclub te komen spelen maar zijn vader, die ook al bestuurslid van T.O.G. was, vond dat geen goed idee. Een goede baan bij het G.V.B. zegde je toch niet op voor een onzekere voetbal carrière. Een hoogtepunt als voetballer was de promotie naar de 2e klasse. Na zijn periode in het eerste team speelde hij nog een paar jaar in het tweede en maakte daarna de overstap naar de veteranen, alvorens, zoals het heet, “hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen” hing.
Diploma
Toon was een man die diploma’s wilde halen om zich steeds verder te ontwikkelen. Met als resultaat een leidinggevende functie bij het G.V.B. Maar zijn belangrijkste diploma was zijn dansdiploma want tijdens de lessen had hij zijn geliefde Nel ontdekt. Hij vroeg haar ten dans en liet haar nooit meer los. Tot aan zijn overlijden stond Nel hem altijd terzijde in mooie en mindere tijden.
Jeugdtrainer
Naast het voetballen werd Toon op zijn 21e jeugdtrainer, dat hij zo’n 15 jaar lang met veel plezier heeft gedaan. Overigens pas nadat hij zijn trainersdiploma had gehaald. Het omgaan met de jeugd beviel hem heel goed. Dat zou later uitmonden in zijn functie als jeugdvoorzitter.
Jeugdvoorzitter – Vicevoorzitter
Inmiddels was hij door de toenmalige voorzitter Harry Verberne ook al gevraagd om 2e voorzitter te worden. Dat werd een dubbelfunctie want inmiddels was hij ook al aangesteld als jeugdvoorzitter.
Voorzitter
In 1981 trad voorzitter Harry Verberne af en werd er, niet tevergeefs, een beroep gedaan op Toon. “Voor één jaar” vertelde Toon ’s-avonds aan Nel. “ Het zullen er wel tien worden” was haar antwoord. Ze had het mis, het werden er twaalf.
Ere voorzitter en Gouden Speld
Nadat hij in 1993 zijn werk als voorzitter had neergelegd, was hij toch nog altijd te zien bij de club. Klussen moesten worden geklaard en ook daar was hij niet te beroerd voor. Hij werd benoemd tot erevoorzitter en van de KNVB ontving hij de Gouden Speld vanwege zijn verdienste voor de voetbalsport.
Niet alleen voetballer
In 1947 werd er besloten een honkbal afdeling op te richten, en jawel, een jonge Toon meldde zich aan. Tot 1963 was hij actief als catcher. Het bleef voor Toon altijd een dramatisch moment toen het bestuur, op aandringen van de voetbaltrainer, de honkbalafdeling zou opheffen. Veel honkballers speelden ook in het eerste voetbalelftal en de trainer vond dat dat niet langer kon. In de winter was Toon niet altijd op de velden te zien, Hij was een enthousiaste wintersporter. Skiën was zijn lust en zijn leven en samen met zijn vrouw ging het ieder jaar richting Oostenrijk.
Toon Molenaar, staand 4e van rechts
Hoogte- en dieptepunten
Als junior maakte hij het sportieve hoogtepunt van de vereniging mee. In 1947 speelde T.O.G. promotie wedstrijden in het Olympisch station. Promotie naar de hoogste afdeling bleef helaas uit.
Het meest dramatische dat hij bij de club heeft meegemaakt was de brand van de kantine op 17 augustus 2006. Toon was op vakantie in Oostenrijk toen hij werd gebeld met het nieuws. Hij kon het niet geloven. Alles weg: de prijzenkast met ongeveer 600 bekers, alle foto’s, vlaggen. Daar gingen de tastbare herinneringen, de geschiedenis, het hele verleden van de club: in één nacht allemaal weg. Onvoorstelbaar.
Nieuwe locatie
Gelukkig kon men daarna de kantine en veld van de Brandweer gebruiken nadat de brandweer gestopt was met hun voetbalactiviteiten. Daar werd ook het oorlogsmonument geplaatst, dat al sinds 1947 op het oude terrein stond. Toen dit monument werd vernield was dit voor Toon een grote schok. Gelukkig meldde zich een gepensioneerde steenhouwer die de gedenksteen herstelde.
100 jaar jubileum
De maand mei 2009 stond het bol van de activiteiten rondom het 100-jarig jubileum. Het eerste exemplaar van het “100-jaar a.v.v. T.O.G.” jubileumboek, waar Toon ook alweer zijn bijdrage aan had gegeven, werd aan het bestuur overhandigd. Tijdens de officiële receptie ontving Toon van de viceburgemeester van Amsterdam, mevrouw Gehrels, de onderscheiding “Lid in de orde van Oranje-Nassau..
In Memoriam
Dit in memoriam had wel vele malen langer kunnen zijn. Over Toon valt zoveel meer te zeggen. Ikzelf had het voorrecht om met Toon in de jeugdcommissie te zitten om hem daar later als jeugdvoorzitter op te volgen en ook in de jaren dat ik als secretaris in het door Toon geleide hoofdbestuur zat, leerde ik hem kennen als een fijne gedreven persoonlijkheid waarbij het belang van de club altijd voorop stond. Soms wat rechtlijnig maar altijd rechtvaardig. Het was een voorrecht met hem te mogen samenwerken.
Toon Molenaar gaat de T.O.G. geschiedenis in als één van de belangrijkste persoonlijkheden. Door diegenen die hem hebben gekend zal hij nooit worden vergeten. Wij wensen Nel en zijn zuster Wil heel veel sterkte toe.
Plechtigheid voorafgaand aan de crematie vindt plaats maandag 28 februari om 11.15 uur in de Nieuwe Ooster, Kruislaan 126.
Jan van Rhee
