23 mei 1909 - De oprichting
Een groepje van tien jonge jongens, ze waren niet ouder dan een jaar of zeventien, achttien; Coen, de jongste van het gezel-schap was pas 14. Zij besloten een “echte” club op te richten. Deze grondleggers waren: Gerrit van Weeren, Piet van Weeren, Reindert Land, Hein Noorlander, Nelis Noorlander, Gijs Boom, Piet Dirkzwager, Maarten Tanis, Coen Rodenburg en Kobus Kreugel.
Het eerste veld
Voor het seizoen 1909-1910 besloot men de club in te schrijven bij de Amsterdamsche Volks Voetbalbond, afgekort de A.V.V.B., maar eerst moest de naam “Velox” worden gewijzigd. Een vereniging met die naam bestond al. Goede raad was duur. Het toeval wilde dat kort daarvoor een andere vereniging was opgeheven en de jongens besloten die naam dan maar over te nemen. De naam klonk goed: “Tot Ons Genoegen”, afgekort “T.O.G.”.
Als “veld” kreeg men een zandvlakte toegewezen, pal naast het Concertgebouw, waar tegenwoordig de De Lairessestraat is. Echter, de eerste verhuizing was een feit; vanaf het seizoen 1910-1911 werd gevoetbald op een veld bij het gemaal aan de Zeeburgerdijk. Een kantine bestond in die tijd nog niet maar in oude T.O.G.-verslagen valt te lezen dat men nogal eens uitweek naar wat men toen de “hompenkroeg” noemde.
Voetbal op de Wielerbaan
Weer een verhuizing in 1912, dit was locatie nummer drie. Men mocht gebruik maken van het binnenterrein van een wielerbaan. Op deze baan reed in die tijd Jaap Eden nog zijn rondjes, maar wanneer er niet gefietst werd, kon er op het binnenterrein worden gevoetbald. Deze wielerbaan lag indertijd op het huidige Makasserplein. De ingang was op de Zeeburgerdijk.
Verhuizen en weer verhuizen
Helaas had men, na drie seizoenen, afscheid moeten nemen van de Wielerbaan. Een eigen veld werd in die dagen toch wel noodzakelijk gevonden, want promotie naar de N.V.B. (de huidige K.N.V.B.) werd, dankzij het behaalde kampioenschap, gerealiseerd. Er werd een veld gevonden aan de Middenweg 86. Het veld lag tussen de huidige Hugo de Vrieslaan en de Van ‘t Hoflaan. Het bleef echter slechts bij het seizoen 1915-1916. Er werd opnieuw verhuisd, terug naar de Indische Buurt. Het veld bevond zich daar waar nu de Molukkenstraat en de Sumatrastraat elkaar kruisen. Opnieuw werd een beroep gedaan op een legertje TOG-ers om van deze “accommodatie” een voetbalveld te maken
Onder de wapenen
Toen brak er een sombere tijd aan. In 1914, tijdens de mobilisatie van de oorlog 1914-1918, werd vrijwel het hele elftal onder de wapenen geroepen en werd er tijdens die jaren moeizaam doorgeworsteld. Inmiddels bestond de club uit drie seniorenelftallen. Zowel het tweede als derde elftal behaalde geregeld een kampioenschap. Direct na de oorlog, in het seizoen 1918-1919, kon de kampioensvlag opnieuw worden gehesen. Het tweede lustrum werd zo succesvol afgesloten. Helaas, de N.V.B. keurde de nieuwe accommodatie af en promotie bleef dus achterwege.
