1969-1979

Carnaval aan de Meer

In 1969 organiseerde de Propaganda Commissie, op initiatief van Guus d’Haan, voor het eerst een carnavalsavond. Het Prinsenbal op 11 november 1969 was een mooie opstap (en repetitie) voor dit feest. Een heuse Raad van Elf werd in het leven geroepen onder de carnavaleske naam “De Middenmeer Kreekels”. Het carnaval werd groots gevierd en de belangstelling was zo groot dat men zelfs naar een grotere zaal moest uitwijken. In gebouw Kindervreugd werd het ieder jaar een waar spektakel.

Terug naar de 3e klasse

Nadat de competitie in maart werd her­vat stond het eerste elftal er niet al te best voor en verkeerde in de onderste regionen. Aan het einde van het seizoen moest een degradatie wedstrijd tegen Aalsmeer de beslissing brengen. Helaas, degradatie naar de 3e klasse werd een feit. Onder leiding van de nieuwe trainer Kormelink werd in het seizoen 1971-1972 getracht de verloren positie te heroveren. In de competitie ging het echter matig, nou ja, zeg maar gerust slecht. Halverwege stond het eerste op een vierde plaats van onderen, het tweede op de één na laatste en ook het derde verkeerde in degradatie­gevaar. Na de winterstop liep het bij het eerste elftal beter en bleef tot half maart zelfs ongeslagen. Aan het eind van het seizoen wisten zowel het eerste als het tweede zich te handhaven. Het eerste ein­digde zelfs nog op de derde plaats.

T.O.G. – T.O.G.

De handbalsters deden weer van zich spreken. Er moest een zeer ongewone promotiewedstrijd worden gespeeld namelijk T.O.G.1 tegen… T.O.G. 2.

De uitslag was overigens 7-5 voor het eerste team. Ook viel er nog een verrassende kampioen te noteren; de voetbal B1-junioren bereik­ten het kampioenschap na een overwin­ning op niet minder dan Ajax. Het seizoen 1972-1973 stond in het teken van een aantal belangrijke gebeurtenissen.

Van Voorzitter tot Erevoorzitter

Een memorabele datum is die van 27 november 1972, waarop de heer Van Weeren afscheid nam als voorzitter van de vereniging. Zijn opvolger werd Harry Verberne. Hoewel als voorzitter afgetreden bleef Van Weeren, samen met zijn rechter­hand Bloos, nog jarenlang actief op onze velden, letterlijk, want het onderhoud van de velden moest in die tijd nog door de vereniging zelf worden gedaan. Ab van Weeren werd, vanwege zijn enorme ver­dienste voor de vereniging, benoemd tot Erevoorzitter.

Gouden speld en een nieuwe behuizing

Op 30 april 1973 werd begonnen met de sloop van de oude kantine, zodat al een week later met de bouw van het nieuwe onderkomen kon worden begonnen. Op 3 november 1973 werd de nieuwe behuizing dan eindelijk geopend door de voorzitter van de Amsterdamse afdeling van de K.N.V.B. Bij de opening werd aan de heer Van Weeren door de gemeentelijke dienst voor sport en recreatie de “Gouden speld” uitgereikt vanwege zijn verdienste voor de sport. Gelijktijdig verleende voorzitter Verberne mevrouw Van Weeren het Erelidmaat-schap. Een uniek echtpaar en voor T.O.G. veel meer dan goud waard.

Voetballend liep het in het seizoen 1972-1973 redelijk naar wens, met een derde plaats van het eerste kon iedereen tevreden zijn.

Op en neer naar de 2e klasse

Het seizoen 1973-1974 was er weer één in om in te lijsten. Sportief gezien was er opnieuw sprake van een groot succes. Er werden dat seizoen 14 wedstrijden gewonnen, 5 maal gelijkgespeeld en werden er 5 verliespartijen genoteerd. Kampioen en promotie naar de 2e klasse! Intensief voorbereid, men trainde drie keer in de week, begonnen de selectie-spelers aan het seizoen 1974-1975. Men realiseerde zich dat de 2e klasse nog meer van de conditie van de spelers zou gaan vergen.

Naar de GILO

Ook werd besloten aansluiting te zoeken bij de GILO, de gemeenlelijke dienst voor lichamelijke opvoeding. Aansluiting bij deze dienst betekende dat de velden door de gemeente zouden worden gerestau­reerd en onderhouden. Dat men dan niet meer “baas in eigen huis” was nam men voor lief.

Topscorer van Amsterdam

Het eerste elftal draaide lang bij de boven­sten mee maar een kampioenschap zat er helaas niet in. Wel werd dat jaar T.O.G. spits Herman Verbrugge topscorer van Amsterdam en mocht de Parool-bokaal in ontvangst nemen. Deze prijs werd jaarlijks door dagblad Het Parool aan de amateur ­topscorer van Amsterdam uitgereikt. Het seizoen 1975-1976 kwam maar moeizaam op gang. Door werkzaamheden aan ons terrein door de GILO kon tot 21 sep­tember geen gebruik worden gemaakt van de velden. Oud-Nederlands-elftalspeler Ko Stijger werd aangetrokken als trainer. Voordat de competitie echter begon was Stijger al weer vertrokken.

Visie

Aan het begin van het seizoen 1977-1978 kwam het bestuur tot het formuleren van een “toekomstvisie”. Plannen werden gemaakt voor het verbe­teren van douches, toiletten en de mas­sagekamer. Ook diende er verlichting te komen bij het eigen gravelveld en ook aan de verwarming moest worden gesleuteld, terwijl de oude stencilmachine dusdanig kraakte dat aan vervanging moest worden gedacht. Dat dit de nodige kosten met zich meebracht was natuurlijk een probleem, maar het geld kwam er. Ook al omdat eerder 25 TOG-ers zich garant hadden gesteld voor een lening van 25.000 gulden. Louis Schreuder werd de nieuwe trainer voor het seizoen 1978-1979. Een seizoen dat voor het eerste en tweede zondagteam niet al te best verliep; degradatie dreigde maar beide elftallen redden het net.